#数字货币市场回升 Sürekli sözleşmelerde ne kadar kaldıraç seçileceği konusunda, aslında cevap yüzeyde göründüğü kadar karmaşık değildir. Öncelikle şunu netleştirmek gerekir ki, sürekli sözleşmeler ile geleneksel vadeli işlemler arasındaki en büyük fark, sona erme tarihi kısıtlamasının olmamasıdır; eğer tasfiye edilmezseniz veya pozisyonu kapatmazsanız, teorik olarak pozisyonu sonsuza kadar tutabilirsiniz.

Son zamanlarda bir yatırımcı benimle 30 kat ile 50 kat arasında kaldıraç kullanma alışkanlığını paylaştı. Ona neden doğrudan 100 kat kullanmadığını sorduğumda, bunun çok riskli olduğunu ve kolayca tasfiye olabileceğini söyledi. Bu tür bir düşünce aslında bir yanılgı içeriyor.

Gerçek şu ki, kaldıraçlı işlem yapmaya karar verdiğinizde, hangi kat sayıyı seçerseniz seçin, esasen ilgili riski üstlenmiş olursunuz; fark, piyasa dalgalanmalarının size bıraktığı tepki süresinin uzunluğudur.

Somut verilere göre:
- 30 kat kaldıraç için teminat olarak 16U yatırılmalıdır.
- 50 kat kaldıraç için 10U yatırılması gerekir
- 100 kat kaldıraç sadece 5U gerektirir

Kaldıraç oranı arttıkça, risk ile getiri oranı arasındaki fark genişler. 1 kat kaldıraç, sağlam görünse de, küçük dalgalanmaların olduğu piyasa koşullarında işlem maliyetlerini bile karşılamakta zorlanabilir. 100 kat kaldıraç ise agresif görünse de, sıkı risk yönetimi ve disiplinli zararı durdurma stratejisi ile birlikte kullanıldığında, daha verimli bir sermaye kullanımı sağlayabilir.

Gerçekten üzücü olan, kayıptan ziyade "doğru karar vermek ama yeterince kazanç elde edememek" durumudur. Bu nedenle düşünüyorum ki:
Vadeli İşlemler ticaretinde, yüksek kaldıraç kendisi korkutucu değildir, işlem alanının olmaması ise ölümcül olandır.

Anahtar, pozisyon büyüklüğünüzün teminat oranı ile uyumlu olmasını sağlamak ve piyasanın makul dalgalanmalarına dayanabilmektir. Birkaç birimlik fark nedeniyle tasfiye edilmektense, biraz daha fazla teminat hazırlamak daha iyidir.

Risk yönetimi, vadeli işlemler ticaretinin merkezidir, aşağıdaki prensipleri akılda tutmak gerekir:
1. Tek depo modeli kullanmaya devam edin, tüm depo işlemlerinden kaçının, bu şekilde riski belirli bir aralıkta sınırlayabilirsiniz.
2. Kesinlikle stop-loss ayarları yapın, "biraz daha beklersem geri dönecek" hayaline kapılmayın, zorla pozisyon tutmak genellikle tasfiyenin başlangıcıdır.
3. Makul bir günlük gelir hedefi belirleyin, örneğin 5000U ana para ile her gün 50-100U kazanç hedefleyin. Görünüşte küçük olsa da, bileşik faiz etkisiyle 20 gün boyunca sürdürüldüğünde %20-40 aylık getiri oranına ulaşılabilir.

Vadeli İşlemler zenginlik aracı olabilir mi, bu "istikrarlı küçük kazançlar" elde edip edemeyeceğinize bağlıdır, rastgele büyük kazançlar peşinde koşmak yerine. Birçok trader'ın kayıpları, piyasa dalgalanmalarından değil, dengesiz bir zihniyetten kaynaklanmaktadır. Tasfiye, piyasaların değil, kendi zihniyet sorunlarınızı sorgulamanız gerektiğini göstermektedir.

Sonuç olarak, kaldıraç oranının kendisi mutlak bir mantığa sahip değildir, sadece mevcut ticaret yeteneğinize uygun olup olmadığı önemlidir. Zararları sıkı bir şekilde kontrol edebildiğiniz 100 kat kaldıraç, aslında durdurma disiplini olmayan 5 kat kaldıraçtan daha güvenlidir.

Ana parayı belirsiz olasılıklara bahse girmekte kullanmamalı, bunun yerine sistematik bir ticaret yöntemiyle belirli kazançlar elde etmelisiniz. Dijital para piyasasında, gerçek risk kaldıraçta değil, kontrolsüz açgözlülük psikolojisindedir.