Polygon CDK（Zincir Geliştirme Takımı）, L2 geliştiricilerine benzeri görülmemiş bir özerklik sağlamaktadır. Ancak, bir CDK zinciri AggLayer（Toplama Katmanı）'ne katıldığında, aslında yerleşim özerkliğini bu "birlik"e devretmiş olur. Bu, temel bir yönetişim sorununu gündeme getirir: Eğer AggLayer'ın merkezi yönetimi (yani POL token sahipleri tarafından kontrol edilen Pillar 1 yönetişimi) kabul edilemez hale gelirse, CDK zinciri "birlikten ayrılma" hakkına sahip midir?

Cevap evettir. Özellikle Rollup modunu kullanan zincirler olmak üzere, CDK zincirleri nihai "egemenlik çıkış" hakkını — yani AggLayer'a çatal atma hakkını — saklı tutar. Bu mekanizmanın uygulanabilirliği, CDK ve AggLayer L1 akıllı sözleşmelerinin Açık Kaynak doğasından kaynaklanmaktadır.

Bir senaryo düşünelim: AggLayer_V1 yönetimi kabul edilemez hale gelirse, memnuniyetsiz olan 100 adet CDK zinciri bir "İsyan Birliği" kurabilir ve "Teknolojik Bağımsızlık" ilan edebilir. Bu adımlar şunları içerir:

1. Çatal: AggLayer'ın L1 akıllı sözleşmesini kopyalayarak, yeni bir L1 sözleşmesi (AggLayer_V2_Rebel) olarak dağıtmak.
2. Yönlendirme: Bu 100 CDK zinciri aynı anda güncellenerek, veri akışını ve etkileşimi yeni AggLayer_V2_Rebel'e yönlendirmek.

Bu mekanizma, CDK zincirlerinin birlik sayesinde ölçeklenebilirlik ve verimlilik avantajlarından yararlanırken, nihai özerkliklerini korumalarını sağlar. Bu, blok zinciri dünyasında merkeziyetsizlik ve verimlilik arasındaki ince dengeyi yansıtarak, geleceğin çok zincirli ekosistemleri için derinlemesine bir yönetişim modeli sunar.