Polygon tarafından geliştirilen zincir geliştirme kiti (CDK), geliştiricilere düşük maliyetli bir ZK-Validium seçeneği sunuyor, ancak bu seçenek bazı potansiyel riskler de getiriyor. Bu çözüm, veri kullanılabilirliğinin güvenini L1 katmanındaki matematiksel garantilerden off-chain veri kullanılabilirlik komitesinin (DAC) ekonomik oyunlarına kaydırıyor.

Bu dönüşüm, önemli bir soruyu gündeme getiriyor: Eğer Validium zincirinin DAC'si ciddi bir sorunla karşılaşırsa, örneğin büyük ölçekli bir siber saldırı, sistem arızası veya kötü niyetli bir komplo, bu ağ üzerinde ne gibi etkiler yaratır?

Analizler, bu durumda tüm L2 zincirinin "donma" durumuna girebileceğini göstermektedir. Kullanıcıların varlıkları doğrudan çalınmayacak - bunun nedeni, L1 katmanındaki sıfır bilgi kanıtlarının hesaplamanın doğruluğunu korumaya devam etmesidir, ancak bu varlıklar hareket ettirilemeyecek, L2 katmanında kalıcı olarak sıkışıp kalacaktır. Bunun nedeni, kullanıcıların gerekli çıkış kanıtlarını üretememesi ve bu kanıtların DAC tarafından tutulan Merkle yol verilerine ihtiyaç duymasıdır.

Daha fazla dikkat çekici olan, bu tek zincir dondurmasının daha geniş ekosistemi, özellikle de Agregat Katmanı (AggLayer) etkileyip etkilemeyeceğidir. Agregat, bir agregat partisi oluşturmaya çalıştığında, bu zaten dondurulmuş Validium zincirinin L2 kanıtını göndermesini sonsuza dek beklemek zorunda mı kalacak? Eğer agregat katmanı bu sonsuz bekleme durumuna girerse, tüm CDK zincirlerinin L1 katmanındaki uzlaşma sürecinin durmasına neden olabilir.

Bu sorunlar, yeni teknoloji çözümlerinin benimsenmesinde potansiyel risklerin kapsamlı bir şekilde değerlendirilmesi gerektiğini vurgulamaktadır. Validium modeli maliyet etkinliği sağlasa da, aynı zamanda ağın stabilitesi ve kullanılabilirliği üzerinde derin etkiler yaratabilecek aktif riskler de taşımaktadır. Geliştiriciler ve kullanıcılar, bu teknolojileri seçerken ve kullanırken verimlilik ile güvenliği dengelemeli ve buna uygun risk yönetim stratejileri geliştirmelidir.